Saxo zadebiutowało w 1996 r. jako brat bliźniak Peugeota 106 - oba auta powstały w ramach wspólnego projektu koncernu PS.
Przyjrzyjmy się na początku historii. Model był produkowany od 1996 do 2004 roku. W tym czasie powstały 2 generacje tego modelu.
Moc maksymalna wynosi od 33 do 88 kW, a licząc w koniach mechanicznych moc wynosi od 45 do 120 KM, co sprawia, że prędkość maksymalna wynosi od 149 do 166 km/h, a przyśpieszenie do 100 km/h zajmuje od 14.9 do 19.1 s. Silnik jest rzędowy posiadający 4 cylindry o pojemności od 954 do 1588 cm3. Średnie spalanie Citroena w zależności od wersji silnika, waha się od 6.0 do 6.3 l na 100km. Warto nadmienić, że posiada od 3 do 5 drzwi, 5 siedzeń a bagażnik ma maksymalną pojemność wynoszącą 953 litrów. Wymiary samochodu: od 3718 do 3737 mm długości, od 1595 do 1620 mm szerokości, od 1360 do 1390 mm wysokości.
Saxo w opinii większości użytkowników uważane było za auto stosunkowo mało awaryjne, a trzeszczące plastiki to norma w tym modelu. Występowały problemy z synchronizatorami w skrzyni biegów, zużywają się elementy gumowo-metalowe zawieszenia. Użytkownicy narzekali również na zapiekające się cylinderki tylnej osi.
Z moich uzyskanych informacji wynika, iż w sieci dilerskiej Citroena Polska, Saxo był w sprzedaży od początku 1997 r. W pierwszym roku sprzedaży odnotowano największe zainteresowanie tym modelem – kupiło go 3 617 osób. Ogółem do 2004 r. importer sprzedał 12 895 aut, z czego najpopularniejszą wersją okazał się Saxo silnikiem 1,1 litra – 10 266 sztuk.
Samochód uzupełnił gamę Citroena między modelami AX i ZX. Choć jest typowym samochodem miejskim i na ciasnych, zatłoczonych ulicach sprawdza się najlepiej, to dłuższe trasy nie są mu straszne. Ma komfortowo zestrojone zawieszenie, nieźle wyciszone wnętrze i wygodne fotele, więc pokonanie w nim kilkuset kilometrów bez dłuższego postoju nie sprawia większego problemu. W przedniej części kabiny miejsca nie brakuje, gorzej jest na tylnej kanapie, gdzie dla trzech dorosłych osób podróż jest na dłuższą metę trudna do zniesienia. W autach produkowanych do lutego 1998 roku stosowano antykradzieżową konsolę kodowania zapłonu. Gadżet? Raczej utrudnienie dla złodziei.
Niestety historia Saxo obfitowała również w akcje nawrotowe. Już pierwsze egzemplarze, licząc od początku produkcji do września 1996 r., musiały trafić do warsztatów ze względu na problemy z mechanizmem przesuwania fotela kierowcy. Z kolei egzemplarze wyprodukowane we wrześniu i październiku 1999 r. podlegały kontroli pod kątem nieprawidłowej pracy układu wspomagania hamulców (wymieniano w razie potrzeby zawór serwomechanizmu). Właścicieli aut wezwano do warsztatów ze względu na możliwość uszkodzenia elementów układu hamulcowego przy tylnym kole (osłabione działanie hamulca). Jeśli stwierdzono usterkę, wymieniano cylinderki hamulcowe. W tych samych autach autoryzowane serwisy wymieniały także czujnik świateł "stop" (włączały się po ledwie dotknięciu pedału hamulca). W egzemplarzach ze stycznia 2001 stwierdzono zastosowanie nieodpowiednich śrub przy pompie hamulcowej, ale ta akcja nawrotowa dotyczyła zaledwie 129 samochodów.
Najtrudniej znaleźć na polskim rynku wtórnym sportowe wersje VTS z silnikiem 1.6. Największy wybór panuje wśród aut z silnikami 1.1 - najsłabszymi, ale bardzo ekonomicznymi. Mniej licznie reprezentowane są Saxo 1.4 i 1.5 D. Te ostatnie są najbardziej cenione wśród używanych egzemplarzy. Przy cenie zakupu niewiele wyższej od wersji 1.4 zapewniają bowiem najbardziej ekonomiczną eksploatację. Oszczędni mogą kupić nawet Saxo z zasilaniem gazowym (LPG), ale takich propozycji jest niewiele.
fotografie: wikipedia.pl
