Swift i jego 15 imion

Suzuki Swift drugiej generacji był produkowany przez niemalże 17 lat, co jest niemałym sukcesem.  Świadczyć to może o jego solidności i dużej popularności. Miał 15 różnych nazw. Jakich? Przeczytajcie sami.

Swift to model małego samochodu (segment B) produkowanego nieprzerwanie od 1983 roku przez japońską firmę Suzuki Motor Corporation. Do tej pory producent zaprezentował cztery generacje tego popularnego samochodu.

Suzuki Swift drugiej serii to najlepiej sprzedający się samochód marki Suzuki w historii. Auto było tanie, ale bardzo trwałe. Ten wóz jest doceniany nawet dziś, o czym najlepiej świadczy to, że jego produkcja odbywa się nadal w Pakistanie.

Swifta II sprzedawano pod różnymi nazwami: Suzuki Cultus Esteem, Suzuki Swift, Geo Metro, Pontiac Firefly, Maruti Suzuki 1000/Esteem, Holden Barina, Chevrolet Swift (Kolumbia, Ekwador), Suzuki Forsa II (Ekwador), Chevrolet Sprint (Kanada), Subaru Justy (Europa), Suzuki Amenity (Indonezja - hatchback), Suzuki Esteem (Indonezja - sedan), Chang'an SC7130 Gazelle (Chiny) i Suzuki Margalla (Pakistan).

Auto produkowano w Japonii, Kolumbii, Ekwadorze, na Węgrzech, od 2000 roku wytwarzane było w Pakistanie.

Od samego początku produkcji Swift II dostępny był jako 3-drzwiowy i 5-drzwiowy hatchback oraz 4-drzwiowy sedan. W późniejszym czasie pojawił się także mniej popularny kabriolet. Nadwozie wyróżniało się nowoczesnymi liniami, a wnętrze zapewniało przyzwoitą ilość miejsca pasażerom.

Wygodnie jechać tym autem mogły cztery osoby, jednak i komplet pięciu nie powinien narzekać na komfort jazdy na niezbyt długich odcinkach drogi. Swift oferował nieco za mało przestrzeni na nogi pasażerom tylnej kanapy. Siedzenia, choć nie rewelacyjne, gwarantowały przyzwoity poziom komfortu i nie odbiegały w tej dziedzinie od średniej. Atut auta stanowiła dobra widoczność we wszystkich kierunkach dzięki temu, że słupki były stosunkowo cienkie. Wóz miał też całkiem nieźle zmontowane wnętrze, a materiały użyte do jego budowy były przyzwoitej jakości. Gorzej było z wyciszeniem kabiny pasażerskiej, do której w czasie wolnej jazdy dochodziły dźwięki silnika, a w czasie szybkiej – szumy powietrza opływającego nadwozie.

W 1996 roku Swift przeszedł gruntowny facelifting, w ramach którego zmieniono przednie i tylne zderzaki, światła oraz deskę rozdzielczą. W tym samym roku z produkcji wycofano Swifta w odmianie kabriolet. Europejskie wersje tego Suzuki od tego roku wytwarzano tylko na Węgrzech. Niektóre źródła podają, że modernizacja z 1996 roku była zmianą generacji na nowszą. Drugi poważny i jednocześnie ostatni lifting przeprowadzono w roku 2002. Polegał on na odświeżeniu przedniej części pojazdu.

 

Suzuki Swift napędzane było kilkoma silnikami. Najmniejszy z nich miał 3 cylindry i objętość skokową zaledwie jednego litra. Osiągał on moc 53 KM. Ten sam motor mógł być też uzbrojony w turbosprężarkę, która jego moc windowała do 82 KM. Maksymalny moment obrotowy wynosił 120 Nm.

Kolejną jednostką napędową był motor o objętości 1,3 l, który występował w wersji 8-zaworowej i 16-zaworowej. W odmianie prostszej konstrukcyjnie rozwijał on moc 68 KM. Często montowany był pod maską kabrioletu. Z kolei wersja 16-zaworowa osiągała 101 KM mocy maksymalnej i oferowana była w modelu Swift GTi.

Oczywiście Swift GTi zapewniał najlepsze osiągi. Ważące niecałe 900 kg auto do 100 km/h rozpędzało się w 8,7 s i osiągało prędkość maksymalną 188 km/h. Największym silnikiem był 1,6-litrowiec o mocy 92-95 KM. Zazwyczaj instalowano go w odmianie z nadwoziem typu sedan i napędem na wszystkie koła. Po modernizacji w 1996 roku na rynku europejskim pozostały tylko silniki 1,0-litrowy i 1,3-litrowy.

Blacharka w Swifcie trzyma się dość dobrze, należy zwrócić zwłaszcza uwagę na stan podłogi. To ona najczęściej koroduje i sprawia problemy. Mechanicznie często wymianie podlegają łożyska kół tylnych, oraz wyrywające się klamki zewnętrze jak i te wewnętrzne. Ja w swoim egzemplarzu po drugim wyrwaniu klamki kierowcy, opracowałem własne ulepszenie, które wyeliminowało ten problem. Ciekawostką jest sposób otwierania tylnej klapy, otwiera się tylko górna część, co tworzy bardzo wysoki próg załadunkowy oraz utrudnia dostęp do bagażnika. Suzuki Swift II to małe, zwinne autko, które z łatwością poradzi sobie z pięcioma pasażerami na pokładzie, nawet w czasie dłuższych tras. Spalanie jest zadowalające, a stosunek ceny do jakości auta po prostu idealny.

Igor Krajewski