Budżetowy wół roboczy? Tanie w eksploatacji auto dla studenta lub seniora? A może jednak dobry materiał na Youngtimera? Nieważne, jak postrzegacie Opla Vectrę A, tych aut już praktycznie nie ma!
Według informacji CEPiK, na koniec roku 2020 jeździło po Polsce około 1300 tych aut (sprawnych technicznie - mających ważne przeglądy) To oznacza, że jest ich mniej niż Syren ( około 3 tysiące sztuk) Przyjrzyjmy się więc historii Vectry A bliżej.
Pierwsza generacja Vectry (zwana też Vectrą A) trafiła na rynek w roku 1988 jako następca Ascony C. W porównaniu do swojego poprzednika, Vectra była znacznie większa, a także wyróżniała się bardziej opływową, nowocześniejszą sylwetką. Projektantem zarówno Ascony, jak i Vectry był Wayne Cherry, ówczesny szef biura designerskiego Opla. W Wielkiej Brytanii model sprzedawano jako Vauxhall Cavalier.
Podstawowa wersja wyposażeniowa Vectry nie miała w zasadzie nic. W droższych odmianach i jako wyposażenie dodatkowe oferowano klimatyzację, komputer pokładowy, elektrycznie sterowane szyby, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka, szyberdach itd.
Pod maską Vectry instalowano wiele różnych silników. Najmniejszym benzynowym motorem oferowanym tylko do 1990 roku był silnik 1,4 l z wersji 1.4S. Miał on gaźnik i rozwijał moc 75 KM. Taką samą moc osiągała 1,6-litrowa wersja z wtryskiem paliwa, oferowana do 1993 roku. Od tego roku po drobnych zmianach moc tej jednostki spadła do 71 KM i taka pozostała do końca produkcji. W odmianie S 1,6-litrowiec generował moc 82 KM – dostępny był tylko do 1990 roku.
Przez pierwszy rok produkcji w ofercie znajdował się też 1,8-litrowy motor 1.8S o mocy 90 KM (z gaźnikiem). W 1990 roku został on wyposażony we wtrysk paliwa, ale moc się nie zmieniła. Wytwarzano go do zakończenia produkcji auta.
Dużo lepsze osiągi niż poprzednicy miała 2-litrowa jednostka napędowa z 8-zaworową głowicą. Dostępna była ona jako silnik 101-konny, 116-konny i 129-konny. W 1990 roku zastąpiono go wersją 16-zaworową, która rozwijała moc 150 KM w latach 1990-1994 oraz 136 KM w latach 1994-1995. Właśnie w ten ostatni motor w 150-konnej wersji wyposażana była produkowana w latach 1989-1992 Vectra 2000 4x4. Auto, jak sama nazwa wskazuje, miało napęd na wszystkie koła.
Z
kolei w latach 1992-1994 Opel zbudował 2252 sztuki modelu Vectra Turbo
wyposażonego w dobrze znany 2-litrowy motor, ale wspomagany turbosprężarką.
Silnik miał 204 KM mocy maksymalnej i pozwalał na osiągnięcie 240 km/h
prędkości maksymalnej. Była to najszybsza wersja Vectry A.
Największa jednostka montowana pod maską średniej klasy Opla to 2,5-litrowe V6.
Instalowano ją od 1993 roku w Vectrze V6, która była niejako następcą wersji
Turbo. Motor rozwijał moc 170 KM, co pozwalało rozpędzić samochód do 233 km/h. Początkowo
to auto dostępne było tylko z automatyczną skrzynią biegów.
Oszczędne
osoby mogły wybrać jeden z dwóch silników Diesla. Pierwszy to motor o objętości
1,7 l z komorą wirową, ale bez doładowania. W latach 1988-1992 osiągał on moc
57 KM, a od 1994 roku 60 KM. To najsłabszy silnik dostępny w Vectrze. Druga
jednostka miała też 1,7 l objętości, ale dzięki turbodoładowaniu rozwijała moc
82 KM. Zaczęto ją produkować w 1991 roku. Poza wymienionymi wyżej odmianami
Opel produkował także krótkie nietypowe serie Vectr. Jedną z nich była na
przykład powstająca w 1993 roku odmiana z 75-konnym silnikiem o objętości 1,6
l, wyposażonym nie we wtrysk paliwa, ale w gaźnik. W 1992 roku Vectra A
przeszła modernizację polegającą na drobnych zmianach zewnętrznych (nowa atrapa
chłodnicy, inne tylne lampy, nowe zderzaki) oraz wewnętrznych, np. nowa była
kierownica.
Oprócz zalet w postaci szerokiej palety silników, obszernego wnętrza i bardzo
dobrej widoczności Vectra ma też wady. Największą z nich była wszechogarniająca
nadwozie korozja. Najszybciej rdza pojawiała się na progach, tylnych nadkolach,
pod przednimi światłami oraz na pokrywie silnika. Wóz był też nękany przez
awarie elektroniki, a także psujące się pompy cieczy chłodzącej i pompy
benzyny. Ogólnie jednak Vectra A była udanym samochodem. Sprzedano wiele jej
egzemplarzy. Auto produkowano do 1995 roku, kiedy zastąpił je nowszy pojazd.
Porównując
Vectrę do poprzednika czyli Ascony to jest naprawdę skok w nowe technologie. Pojawia
się wiele nowinek technicznych w stosunku do poprzednika. Polepszono w ten
sposób ogólne parametry pojazdu. Samochód lepiej się prowadzi mniej jest
uciążliwego w poprzednich modelach hałasu, szczególnie jeśli chodzi o silniki
diesla. Zwiększenie pojemności z 1,6 litra do 1,7 litra unowocześnienie
spowodowały bardziej kulturalną i spokojniejszą pracę silników. Jednostki
napędowe są tak dopracowane, że pozwalają na przejechanie dużej ilości
kilometrów bez remontu kapitalnego. Duża część spośród jeżdżących w kraju
modeli ma na licznikach grubo ponad 150 tysięcy km i mają się całkiem dobrze.
Jedynym istotnym mankamentem Opla jest korozja tylnych części nadkoli, co jest
nagminne spowodowane prawdopodobnie jakimś błędem w konstrukcji nadkola. Złą
sławą cieszą się też uszczelki w silnikach. Przede wszystkim uszczelka pokrywy
zaworów i uszczelniacze wału korbowego. Samochód mało awaryjny, choć wszystko
zależy od stanu technicznego i od tego jak kolejni właściciele traktowali
samochód.
Z
powodu zaawansowanego wieku konstrukcji trzeba przygotować się również na
ewentualny kompletny remont zawieszenia. Nie spodziewajcie się, że
sworznie wahaczy, łączniki stabilizatora, sprężyny i amortyzatory po tylu latach
eksploatacji nadal będą we wzorowym stanie. Wymiany będzie wymagało też wiele
elementów metalowo-gumowych. Mocno wytłuczone zawieszenie to dobry argument
przy negocjowaniu ceny auta. Zostały już naprawdę pojedyncze egzemplarze.
Igor Krajewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz